با سلام به همه
دیشب به طور اتفاقی افتتاحیه بازی های آسیایی رو دیدم. و در حیرتی کوتاه فرو رفتم. و مثل همیشه یک سوال ذهنم رو به خودش معطوف کرد. سوالی که همیشه از خودم میپرسم و هر بار پاسخی متفاوت برایش پیدا میکنم. تفاوتی که کاملا منطبق بر یک معیار واحد است. انگار حقیقتی یکتاست.
به راستی چرا کشوری که روزگاری به هیچ هم حساب نمیشد اینچنین پیشرفت کرده... منظورم از پیشرفت. پیشرفتهای ظاهری و ساده هستش. نه پیچیده و تکنیکی که البته اگر بخوایم درست تر به قضیه نگاه کنیم. همه سرمنشا تکنیک هستند.
نوع معماری شهر نوع نورپردازی و.... اما در حقیقت هزینه ای که صرف این مراسم شده عجیبه!
در مراسم افتتاحیه از نام خلیج فارس استفاده نشده. حالا دوباره مثلا به آقایون بر خورده. اما همین چند روز پیش حسن نصرالله در مورد فرهنگ ما چی گفت؟
چرا اون موقع صدامون در نیامد؟ یک بوم و دو هوا که نمیشه
خلاصه از ماست که بر ماست
سلام بر هادی جان من هنوز تو شوکم که چطور بوده که شما اپ کردید من گفتم امروز خورشید از یه طرف دیگه در اومد تو نگو شما اپ کردی
خوب میدونی هادی جون از این شوخی های لوس بگذریم منم مثل شما موندم چرا پس رفت میکنیم به جای پیشرفت
خدا به ایران وایرانی کمک کنه از این بدبختی و جهالت دربیاد عربا یه زمانی که ایران تو دنیا اسمو رسمی داشت همون عصر جاهلیتو داشتن اما فکر کنم جاهامونو الان عوض کردیم